－⋅≕ Paviljoen Grond/stof ≔⋅－
Spullen en grondstoffen zijn in 150 jaar industriële samenleving maximaal verspreid geraakt over de globe. De plekken waar je efficiënt grondstoffen kunt delven worden steeds schaarser, bomen kappen voor papier is misschien niet meer zo’n goed idee en katoen verbouwen kost meer water dan goed voor ons is. Ondertussen liggen er schatten verborgen in afgedankte apparatuur en verpakkingen. Vuilnisbelten vol elektronica, plastics, metalen en textiel zijn de mijnen van de toekomst.
Ook de ontwikkeling van een stad kent een bijzondere dynamiek. Een stad groeit of krimpt. Nieuwe tijden scheppen andere behoeftes, stellen andere eisen aan de inrichting van de schaarse ruimte waarin de inwoners samen leven. Nieuwe materialen maken nieuwe constructies mogelijk. Hoe kan een stad maximaal gebruik maken van de kennis en vaardigheden van alle inwoners en besluiten nemen die op groot draagvlak kunnen rekenen, zonder het zicht op haar ontstaansgeschiedenis te verliezen? Wie bewaakt de afweging van belangen?